De meeste bronnen wijzen op de oorsprong en betekenis van het woord Tegucigalpa is afgeleid van de taal van het Nahuatl. De meest algemeen aanvaarde versie suggereert dat het afkomstig is van het Nahuatl woord Taguz-galpa, wat "zilverheuvels" betekent, maar deze interpretatie is onzeker, aangezien de inwoners die de regio destijds bezet hadden, niet op de hoogte waren van het bestaan van minerale afzettingen in het gebied.

Een andere bron suggereert dat Tegucigalpa voortkomt uit een andere taal waarin het beschilderde rotsen betekent, zoals Leticia Oyuela in haar boek Minimumgeschiedenis van Tegucigalpa heeft uitgelegd. Andere theorieën duiden erop dat het zou kunnen voortkomen uit de term Togogalpa, die verwijst naar tototi (kleine groene papegaai in Nahuatl) en Toncontín, een kleine stad bij Tegucigalpa (toncotín was een Mexicaanse dans van nahuatl).

In Mexico komt het woord Tegucigalpa uit het Nahuatl woord Tecuztlicallipan, dat wil zeggen "woonplaats van de nobel" of Tecuhtzincalpan, wat betekent "plaats in het huis van de geliefde meester".

De Hondurese filoloog Alberto de Jesús Membreño schrijft in zijn boek Inheemse Toponymies uit Midden-Amerika dat Tegucigalpa een Nahuatel woord is dat "in de huizen van de scherpe stenen" betekent en de traditionele betekenis "heuvels van zilver" uitsluit, met het argument dat Taguzgalpa de naam was van de oude oostelijke zone van Honduras.

Los Dolores Church, gebouwd in 1735

Tegucigalpa uit de 19e eeuw, illustratie in "De hoofdsteden van Spaans-Amerika"

Panorama van Tegucigalpa, 1889

Tegucigalpa werd op 29 september 1578 door Spaanse kolonisten opgericht als Real de Minas de San Miguel de Tegucigalpa op de site van een bestaande autochtone nederzetting Lenca en Tolupans. De eerste burgemeester van Tegucigalpa was Juan de la Cueva, die in 1579 aantrad. De Dolores Church (1735), de San Miguel Cathedral (1765), de Casa de la Moneda (1780) en de Immaculate Conception Church (1788) waren een van de eerste belangrijke gebouwen die werden gebouwd.

Bijna 200 jaar later, op 10 juni 1762, werd deze mijnbouwstad Real Villa de San Miguel de Tegucigalpa y Heredia onder de heerschappij van Alonso Fernández de Heredia, toen waarnemend gouverneur van Honduras. In de late 18e en vroege 19e eeuw ontregelde de plaatselijke overheid van Tegucigalpa haar situatie: van het blussen in 1788 tot het maken van deel uit Comayagua in 1791 tot het terugkeren naar zelfbestuur in 1817.

In 1817 begon burgemeester Narciso Mallol met de bouw van de eerste brug, een metselwerk van tien boogstraten, die beide zijden van de rivier de Choluteca met elkaar verbindt. Na vier jaar later te zijn voltooid, heeft het Tegucigalpa verbonden met haar buurstad Comayagüela. In 1821 werd Tegucigalpa legaal een stad. In 1824 heeft het eerste Congres van de Republiek Honduras Tegucigalpa en Comayagua, toen de twee belangrijkste steden in het land, uitgeroepen tot de hoofdstad van het land.

Na oktober 1838, na de onafhankelijkheid van Honduras als enige republiek, bleef de hoofdstad van Tegucigalpa tot 30 oktober 1880 van de stad Comayagua afwisselen, toen Tegucigalpa door toenmalige president Marco Aurelio Soto tot vaste hoofdstad van Honduras werd uitgeroepen. Een volksmythe beweert dat de maatschappij Comayagua, de lange koloniale hoofdstad van Honduras, publiekelijk de vrouw van president Soto minachtte, die wraak nam door de hoofdstad naar Tegucigalpa te verplaatsen. Een meer waarschijnlijke theorie is dat de verandering plaatsvond omdat president Soto een belangrijke partner was van de Rosario Mining Company, een Amerikaans zilvermijningsbedrijf, wiens activiteiten in San Juancito, dicht bij Tegucigalpa, waren gevestigd en hij dicht bij zijn persoonlijke belangen moest staan.

In 1898 werd besloten dat zowel Tegucigalpa als Comayagüela, als buursteden aan de oevers van de rivier de Choluteca, de hoofdstad zouden vormen, maar met aparte namen en aparte lokale overheden. In deze periode hadden beide steden een bevolking van ongeveer 40.000 mensen.

Tussen de jaren dertig en de jaren zestig bleef Tegucigalpa groeien tot een bevolking van meer dan 250.000 mensen, wat plaats maakte voor wat een van de grootste buurten in de stad zou worden, de Colonia Kennedy; de autonome universiteit van het land, de UNAH; en de bouw van het Honduras Maya Hotel. Het bleef nog steeds relatief klein en provinciaal tot in de jaren zeventig, toen de migratie uit de plattelandsgebieden serieus begon. In de jaren '80, werden verscheidene wegen, verkeersovergangen, en grote gebouwen gebouwd, een relatieve nieuwigheid aan een stad die tot dan door twee verdiepingen gebouwen werd gekenmerkt. Het gebrek aan handhaving van de wetgeving inzake stadsplanning en ruimtelijke ordening leidde echter tot een sterk verstoorde verstedelijking. Dit gebrek aan behoorlijke verstedelijking, nu de bevolking is gegroeid, blijkt uit de omliggende hellingen van de verschillende heuvels in de stad waar een deel van de meest verarmde wijken van de stad de overhand heeft gekregen.

Op 30 oktober 1998 verwoestte orkaan Mitch de hoofdstad, samen met de rest van Honduras. Mitch heeft het land vijf dagen lang in de steek gelaten en verwoestende aardverschuivingen en overstromingen veroorzaakt, die duizenden doden hebben geëist en duizenden huizen hebben verwoest. Een deel van Comayagüela werd vernietigd samen met verschillende wijken aan beide zijden van de Hondurese hoofdstad. Na de orkaan werd de infrastructuur in Tegucigalpa ernstig beschadigd. Zelfs 12 jaar later waren restanten van de orkaan Mitch nog zichtbaar, vooral aan de oevers van de rivier de Choluteca.

Tegucigalpa breidt zich tegenwoordig nog steeds verder uit dan zijn voormalige koloniale kern: naar het oosten , het zuiden en het westen , waardoor een grote maar ongeorganiseerde metropool wordt gecreëerd . Om de hoofdstad te moderniseren, de infrastructuur te verbeteren en de levenskwaliteit van de inwoners te verbeteren, heeft het bestuur verschillende verordeningen en projecten aangenomen om de stad de komende jaren te veranderen.

Satellietbeeld van Tegucigalpa

Tegucigalpa bevindt zich op een bergketen met hoogten van 975 meter (3.199 ft) op de laagste punten en 1.463 meter (4.800 ft) op de hoogste voorstedelijke gebieden. Net als de meeste binnenlandse hooglanden van Honduras was het grootste deel van het huidige gebied van Tegucigalpa bezet door open bossen. Het gebied rondom de stad blijft open bosgebied met een pijnboombos dat is doorgesneden met een aantal eikenhout, struikgewas en grijze opruimingen, alsmede naaldbladgroen en loofbos.

Het metropolitane gebied van Tegucigalpa en Comayagüela beslaat een totale oppervlakte van 201 vierkante kilometer (77,6 vierkante meter), terwijl de gehele gemeente van het centrale district een totale oppervlakte van 1.396 vierkante kilometer beslaat (539,1 vierkante meter). Geologische fouten die een bedreiging vormen voor de wijken op en onder de heuvel, zijn vastgesteld in de hoge regio's van het district rond de hoofdstad.

De rivier de Choluteca, die de stad van het zuiden naar het noorden kruist, scheidt de Tegucigalpa en Comayagüela fysiek. El Picacho Hill, een onbuigzame berg van gematigde hoogte, stijgt boven het centrum; verschillende wijken , zowel een hoger als een lager inkomen , bevinden zich op hun hellingen . De stad bestaat uit zachte heuvels, en de bergring rond de stad heeft de neiging vervuiling te vangen. Tijdens het droge seizoen blijft een dichte smogwolk in het bekken hangen tot de eerste regenval.

Tegucigalpa, die in een vallei wordt gestookt en door een rivier wordt gestookt, is vatbaar voor overstromingen tijdens het regenseizoen, zoals de orkaan Mitch ten volle heeft meegemaakt en in mindere mate elk jaar tijdens het regenseizoen. Ondanks het feit dat de stad enkele tienduizend meter boven zeeniveau ligt, ontbreekt het de stad aan een efficiënt systeem voor overstromingsbeheersing, met inbegrip van kanalen en rioleringen die krachtig genoeg zijn om regenwater terug naar de rivier te leiden om naar de oceaan te stromen. De rivier zelf is een bedreiging omdat ze niet diep genoeg onder de straten ligt, en er ook geen hoogtes zijn die hoog genoeg zijn om te voorkomen dat ze uitvalt. Er zijn meer dan 100 wijken die worden beschouwd als zones met een hoog risico, waarvan sommige in hun geheel als onbewoonbaar zijn uitgesloten.

Er is een reservoir, genaamd Embalse Los Laureles, ten westen van de stad, dat 30 procent van de watervoorziening van de stad verzorgt, en een waterzuiveringsinstallatie ten zuiden van de stad op ongeveer 7,3 kilometer van de luchthaven (4,5 m²). een deel van het Concepción Reservoir slechts 6 km ten zuidwesten van de waterinstallatie (3,7 m²).

Tegucigalpa.

Het Centraal District grenst aan 13 andere gemeenten van Francisco Morazán: in het noorden: Cedros en Talanga; (Zuid) Ojojona, Santa Ana, San Buenaventura en Maraita; (Oost) San Juan de Flores, Villa de San Francisco, Santa Lucía, Valle de Ángeles, San Antonio de Oriente en Tatumbla; (en in het westen) Lepaterique. Het gebied is ook in het westen begrensd door twee gemeenten van het departement Comayagua, Villa de San Antonio en Lamaní, met het laatstgenoemde precies op het quadripoint waar het Centraal District, Lepaterique, Villa de San Antonio en Lamaní elkaar ontmoeten.

De metropolitane kathedraal, gebouwd tussen 1765 en 1786

satellietbeeld van NASA met de Choluteca-rivier die de Tegucigalpa en Comayagüela scheidt

Klimaat

Tegucigalpa heeft een meer gematigde vorm van een tropisch nat en droog klimaat. Van de grote steden in Midden-Amerika is het klimaat van Tegucigalpa een van de meest aangename vanwege zijn grote hoogte. Net als veel van de centrale Honduras heeft de stad een tropisch klimaat, hoewel het gematigd wordt door de hoogte - dat wil zeggen minder vochtig dan de lagere valleien en de kustgebieden - met gelijkmatige temperaturen van gemiddeld 19 °C (66 °F) tot 23 °C (73 °F).

De maanden december en januari zijn het koelst, met een gemiddelde min/lage temperatuur van 14 °C (57 °F); overwegende dat maart en april — vooral in verband met de feestdagen van de Heilige Week — heetst zijn en dat de temperaturen op de heetste dag tot 40 °C (104 °F) kunnen oplopen. Het droge seizoen duurt van november tot april en het regenseizoen van mei tot oktober. Het gemiddelde aantal regendagen in het jaar, in juni en september, is gemiddeld 107, meestal de natste maanden.

De gemiddelde zonneschijntijd per maand gedurende het jaar is 211,2 en de gemiddelde regendagen per maand 8,9. De gemiddelde zonneschijntijd tijdens het droge seizoen bedraagt 228 uur per maand, terwijl 182,5 mm (7,19 mm) de gemiddelde maandelijkse neerslag tijdens het natte seizoen is. De natste maanden van het regenseizoen zijn mei-juni en september-oktober, gemiddeld 16,2 regendagen in elk van die perioden.

orkaan Mitch

Luchtvaartvisie van de hoofdstad na de orkaan Mitch, begin november 1998

Tegucigalpa heeft, net als de rest van Honduras, eind oktober en begin november 1998 aanzienlijke schade geleden door de orkaan Mitch, iets van een grote Hondurese omvang sinds de orkaan Fifi. Mitch heeft een deel van de Comayagüela-verbinding van de stad en andere plaatsen langs de oevers van de rivier de Choluteca verwoest. De storm bleef vijf dagen lang over het Honduraanse grondgebied, waardoor de zware regenval laat in het regenseizoen plaatsvond. De grond was al verzadigd en kon de zware neerslag niet absorberen, terwijl ontbossing en puin die door de orkaan achterblijven, hebben geleid tot catastrofale overstromingen in veel delen van het land, met name in Tegucigalpa.

De hevige regenval veroorzaakte plotselinge overstromingen van de bijrivieren van Choluteca, en de opgezwollen rivier overstroomde zijn oevers, waardoor hele wijken en bruggen door de verwoeste stad werden verwoest. De neerslag veroorzaakte ook enorme aardverschuivingen rond El Berrinche Hill, vlakbij het centrum. Deze aardverschuivingen verwoestten het grootste deel van de buurt van Soto, en puin stroomde in de rivier, en vormde een dam. De dam heeft de wateren van de rivier verstopt en veel van de laaggelegen gebieden van Comayagüela zijn ondergedompeld; historische gebouwen aan de Calle Real werden ofwel volledig vernietigd ofwel zo zwaar beschadigd dat reparatie zinloos was.

Panoramisch beeld van Tegucigalpa

Tegucigalpa ligt in een vallei en is omgeven door bergketens en heeft een heleboel hoogten en een paar vlakke gebieden. De stad is ook sterk verstoord, vooral in de oudste wijken. De afgelopen 30 jaar is het land snel gegroeid en pas tot voor kort heeft de regering bepaalde wetten aangenomen om regels voor stadsplanning en ruimtelijke ordening vast te stellen. Oppervlaktewegen kunnen smal zijn met de belangrijkste wegen die niet meer dan twee of drie rijstroken in elke richting vervoeren, wat het probleem van de congestie van het zware verkeer vergroot. Verscheidene van de hoofdboulevards zijn uitgerust met wissels, overgangen en onderdoorgangen, waardoor delen van snelwegen met gecontroleerde toegang mogelijk zijn, maar zelfs omdat de stad niet volledig rond de stad ligt, zijn de wegen over het algemeen beperkt toegankelijk. Intensieve webben van elektrische en telefoonlijnen boven de straten zijn een gemeenschappelijk gezicht in de hoofdstad en in vrijwel alle Hondurese steden, aangezien de aanleg van ondergrondse nutsvoorzieningen pas in de afgelopen jaren is goedgekeurd.

Rond de stad

Het centrum van Tegucigalpa, westwaarts gezien van het Honduras Maya Hotel

Het metropolitane gebied Tegucigalpa en Comayagüela is officieel verdeeld in barrios en koloniën en er zijn er 892. Koloniën vertegenwoordigen relatief recente 20e-eeuwse residentiële voorsteden van de middenklasse, sommige bekend als residenciales voor hun ontwikkeling van het hogere inkomen, en deze verspreiden zich voortdurend terwijl de barrio's oude binnenstedelijke wijken zijn.

Terwijl het stadsbestuur het kapitaal in barrios en koloniën verdeelt, maakt het feit dat er honderden zijn het moeilijk om de verschillende regio's van de stad te definiëren, vooral voor de regio's die niet bekend zijn met het Centraal District. Om de regio's van de stad beter te begrijpen, kan het metrogebied van het centrale district in wezen in twee delen worden onderverdeeld: Tegucigalpa en Comayagüela. Deze twee entiteiten blijven gescheiden door het stroomgebied van de Choluteca dat tussen hen loopt.

Kaart met het hedendaagse centrum van Tegucigalpa, gevormd door meer dan 40 wijken

De Tegucigalpa-zijde van het District kan in vijf secties worden verdeeld: 1) Centro Histórico (Historic Downtown); 2) Centro Contemporáneo of Zona Viva (hedendaagse downtown of Vibrant Zone); 3) North Tegucigalpa; 4) South Tegucigalpa; en 5) East Tegucigalpa.

• 1 - Centro Histórico of het historische centrum van Tegucigalpa wordt gevormd door de oorspronkelijke wijken die dateren van de oprichtingsdagen. Jarenlang is dit gebied verwaarloosd en geremd, maar de laatste tijd zijn pogingen ondernomen om het gebied nieuw leven in te blazen en zijn koloniale erfgoed terug te brengen. Hier bevinden zich verschillende overheidsinstellingen, waaronder het Nationaal Congres en het stadhuis, musea, parken, kathedraal en kerken.
• 2 - Centro Contemporáneo is het hedendaagse, levendige en moderne centrum van Tegucigalpa. Dit gebied wordt gevormd door de wijken ten oosten van de rivier de Choluteca, ten zuiden van de noordelijk gelegen tributaire, Rio Chiquito (die samenvallen met de Choluteca onder de Mallol-brug), ten westen van de buik (Anillo Periférico) en ten noorden van de gewapende strijdkrachten Blvd.

Het Marriott Hotel, zoals te zien in John Paul II Blvd in Colonia Los Profesionales

Dit deel van de stad is misschien wel het best ontwikkelde en goed verstedelijkte deel. Het wordt gevormd door meer dan 40 wijken, waarvan er veel rijke woonwijken van de middenklasse zijn, zoals Colonia Palmira ten oosten van het historische centrum, op Boulevard Morazán, waar verschillende buitenlandse ambassades en restaurants zijn ondergebracht. Andere grote buurten zijn Lomas del Guijarro, Loma Linda en Lomas del Mayab, die de meeste appartementencomplexen in de stad huisvesten.

De belangrijkste hotels van de stad bevinden zich rond deze wijken, onder meer in het Plaza San Martín Hotel District. Deze omvatten: het Marriott Hotel, Clarion Hotel, Hotel El Centenario, Intercontinental, Honduras Maya, Plaza Del Libertador, Plaza San Martín, Hotel Alameda en Excelsior Hotel en Casino.

Kaart waarop het metropolitane gebied van het Centraal District wordt aangegeven, verdeeld in gekleurde secties

Boulevard Morazán en Avenida Los Próceres/Avenida La Paz zijn drukke handelscorridors (die parallel lopen met elkaar) en lopen door verschillende wijken, waar buitenlandse ambassades, een hoteldistrict, bedrijfsgebouwen en bedrijfsgebouwen, waaronder het Los Próceres Comercial Park (Parque Comercial) wonen. Boulevard Suyapa en Boulevard Juan Pablo II bevinden zich ten zuiden van de bovengenoemde boulevards en vormen tevens een drukke commerciële en financiële wijk die zich uitstrekt over verschillende wijken, zoals Colonia Los Profesionales, waar het presidentieel huis gelegen is; Colonia Florencia Norte, waar Multiplaza Mall zich bevindt; Colonia Miramontes, onder andere — huisvesting van verschillende financiële instellingen, overheidskantoren, hotels, enz.

• 3 - Noord-Tegucigalpa wordt gevormd door zowel de middenklasse als de verarmde wijken die boven de omringende heuvel direct ten noorden van het historische centrum liggen. Buiten deze wijken bevindt zich het National Park van de Verenigde Naties op El Picacho Hill, een van de populairste bestemmingen in de hoofdstad onder inwoners en bezoekers. Buiten het park, gelegen ten noorden en ten noordwesten van de stad, liggen voorstadswijken met een hoog inkomen, zoals El Hatillo, aan de zijkanten van de heuvels, omgeven door zware vegetatie.
• 4 - South Tegucigalpa is alles ten zuiden van Boulevard Fuerzas Armadas. Dit gebied is de thuisbasis van Colonia Kennedy, de grootste buurt van de hoofdstad met meer dan 137.000 inwoners. South Tegucigalpa concentreert zich zowel middenklasse als arme buurten. Twee universiteiten, UTH en UNITEC, bevinden zich vlak voor de buik in de zuidelijke buitenwijken.
• 5 - East Tegucigalpa concentreert zich voornamelijk plattelandsgebieden en arme buurten, het resultaat van geïmproviseerde groei met weinig overheidsfinanciering en betrokkenheid. María Pediediatric Hospital en de Basílica van Suyapa liggen aan de zijkant van het oostelijke deel van Anillo Períferico.

Comayagüela

Comayagüela van Juan A. Laínez Hill met het gebouw van de Centrale Bank van Honduras in het centrum

Comayagüela bevindt zich op de westelijke oever van de rivier de Choluteca en het grootste deel van de verstedelijking bestaat uit buurten met een laag inkomen. In het verleden is Comayagüela minder ontwikkeld gebleven dan de andere kant van de hoofdstad, wat deels wijst op een ontoereikende bijdrage van ambtenaren. In de afgelopen jaren heeft deze westerse kant van de hoofdstad enige groei en verbetering gezien, zoals de opening van Metromall bij de luchthaven. Met de bouw van Mall Premier en City Mall, het grootste winkelcentrum in het land, krijgt Comayagüela een nieuwe upgrade. Er zijn naar schatting 650.000 inwoners in Comayagüela die 58,3 procent bijdragen van de 120 miljoen lempiras (6.349 miljoen dollar) die elke dag worden geproduceerd door de handel in het Centraal District.

De Comayagüela-zijde van de hoofdstad kan in vier delen worden onderverdeeld: 1) Gebied Centro (centrum van Comayagüela); 2) North Comayagüela; 3) South Comayagüela; en 4) West Comayagüela:

• 1 - Gebied Centro de Comayagüela is het centrum van Comayagüela en ook de oorspronkelijke grondleggers van de oudste barrios. Deze barrières worden gevormd in de vorm van een roosterstraat. In dit district bevinden zich verschillende overheidskantoren, waaronder het gebouw van de Centrale Bank van Honduras en het Dirección General de Investigación Criminación Criminación, alsook de Nationale School voor schone Kunsten in het voormalige gemeentehuis van Comayagüela, dat in 1845 werd gebouwd.

Een noordoostelijk blik van Comayagüela op de bouwplaats van het winkelcentrum City Mall

• 2 - Noord-Comayagüela wordt gevormd door de relatief recente ontwikkelingen in de middenklasse na de orkaan Mitch die zich uitstrekken tot de noordelijke heuvels van Comayagüela, zoals Colonia Cerro Grande, een voortdurend groeiende middenklasse wijk aan de noordelijke rand.
• 3 - South Comayagüela is verreweg de beter afgelegen regio Comayagüela. Dit gebied bevindt zich ten zuiden en ten zuidwesten van de luchthaven, rond het reservaat van Los Laureles en ten zuiden van de Lepaterique Road (Carretera Lepaterique, ook bekend als Carretera al Batallón). Ook een gebied na de orkaan Mitch is de afgelopen tien jaar gegroeid en omvat een aantal Comayagüela's hogere-inkomensgemeenschappen die in het gebied zijn uitgebroken en zich blijven verspreiden naarmate er nieuwe voorstedelijke middenklasseontwikkelingen worden gebouwd. Toncontín International, Metro Mall en City Mall bevinden zich in dit gebied. Residencial la Arboleda en Residencial los Hidalgos zijn enkele van de groeiende ontwikkelingen van het hogere inkomen in de zuidelijke oevers van Comayagüela.
• 4 - West-Comayagüela verspreidt zich voornamelijk in arme wijken van het Centro van Zona naar de omliggende hellingen. Veel van deze buurten kwamen door geïmproviseerde verstedelijking en ontbraken een goede infrastructuur. Dit gebied ligt ten noorden van Lepaterique Road en ten westen van Boulevard de la Comunidad Europea (European Community Blvd).

Ondanks de aanzienlijke omvang van het centrale district is het stedelijke gebied van Tegucigalpa-Comayagüela van 1,2 miljoen in een klein gebied vergroot.

De Hondurese volkstelling van 2013 liet een bevolking zien van 1.157.509 in het Centraal District, waardoor de bevolkingsgroei in de stad sinds de volkstelling van 2001, die 850.445 inwoners telde, bleef stijgen.

In 2004 waren er 185.577 huishoudens met gemiddeld 4,9 leden per huishouden. Naar verwachting zullen zowel de bevolking van de stad als het metrogebied tegen 2029 verdubbelen.

De Human Development Index (HDI) is de hoogste van het land, gemeten op 0,759 in 2006. In datzelfde jaar leefde 47,6% van de bevolking van het Centraal District in armoede — 29,7 leden in matige armoede en 17,9 in extreme armoede. De levensverwachting in het district bedraagt sinds 2004 72,1 jaar. Tegen 2010 bleef 4,9% van de bevolking analfabeet, vergeleken met het nationale percentage van 15,2%.

In 2010 bedroeg het gemiddelde maandinkomen L.8.321 (US$440,49), vergeleken met het totale nationale gemiddelde van L.4.767 (US$252,35) en het nationale stedelijke-zonemagemiddelde van L.7.101 (US$375,91).

De etnische en raciale samenstelling van Tegucigalpa is sterk verbonden met de rest van Honduras. 90 procent van de stadsbewoners zijn voornamelijk mesties met een kleine White-Hispanic minderheid. De Chinese en Arabische immigranten voegen zich bij hen, de laatste voornamelijk uit Palestina. Er zijn ook inheemse Amerikanen en Afro-Hondurese mensen.

Tegucigalpa door cijfers: 4 theaters, 12 markten, 12 voetgangersbruggen, 12 universiteiten, 14 ziekenhuizen, 14 musea, 28 supermarkten, 40 filmschermen, 64 gezondheidscentra, 64 lichtgevoelige kruispunten, 87 middelbare scholen en middelbare scholen, 100 apotheken, 123 lokale noodcommissies, 170 restaurants, 200 parken of plazas, 200 sportfaciliteiten, 400 brandweerlieden, 600 vrijwilligers, 892 wijken die als barrios en koloniën zijn geclassificeerd, 1200 artsen, 2000 voertuigen voor openbaar vervoer, 1200000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000040.000 met rechtstreekse toegang tot drinkwater.

Gezondheid

In 2004 waren er 67 openbare zorginstellingen in het Centraal District — vijf nationale ziekenhuizen, 22 gezondheidscentra in het metropolitane gebied, 37 gezondheidscentra in de plattelandsgebieden en drie perifere klinieken. Er zijn verschillende particuliere ziekenhuizen in de stad en ziekenhuizen die worden geleid door het Honduran Social Security Institute (IHSS), het door de overheid gesteunde socialezekerheidsprogramma van het land.

In 2003 droeg slechts 58,5% van de beroepsbevolking bij aan het IHSS, terwijl de rest die niet verzekerd was, werd toegeschreven aan het werken in de informele sector of aan het feit dat het huishoudelijk personeel was. Over het geheel genomen is slechts 26,5 procent van de bevolking van het Centraal District gedekt door de gezondheidszorg.

Het Central District meldt het derde hoogste of 20,2 procent van de HIV/AIDS-incidentie in het land, waarbij 5.674 mensen met het virus leven. In 2004 waren er 258 nieuwe diagnoses van HIV-infectie in het Centraal District.

In 2000 was het sterftecijfer bij moeders in de stad 110 op de 100.000 geboorten, waarvan 62,3% vrouwen in de leeftijd van 20 tot 35 jaar was. In 2001 bedroeg de kindersterfte 29 per 1000 levendgeborenen (zowel de moedersterfte als de kindersterfte zijn gebaseerd op plaatselijke en buitenwijken die aankomen om medische hulp te krijgen). In 2005 werd geschat dat 101 van de 10.000 inwoners een lichamelijke of geestelijke handicap hadden.

Honduras heeft in het algemeen geen stabiele medische zorg gehad, omdat er een gebrek aan politieke stabiliteit is en 62,8% van het land in armoede verkeert en er in het land een gebrek is aan medische verzorgers of een behoorlijke opleiding voor de verzorgers.

Religie

Net als bij de rest van Honduras is het katholieke katholiek de dominerende religie in het Centraal District. Terwijl ze op een gegeven moment maar liefst 95 procent van de bevolking uitmaken, hebben hedendaagse schattingen van 2007 ze op 47 procent gebracht, terwijl protestanten maar liefst 36 procent uitmaken. Hun geschiedenis in Tegucigalpa begon rond 1548 toen de Spanjaarden Mercedarische missionarissen oprichtten als onderdeel van hun inspanningen om de inheemse gemeenschappen om zich te bekeren. In 1916 werd de Diocese van Comayagua verplaatst en omgedoopt tot de Diocese van Tegucigalpa, en het werd naar het aartsbisdom gebracht onder aartsbisschop Santiago María Martínez y Cabanas (1842-1921).

Andere religieuze groepen begonnen aan het begin van de 20e eeuw hun weg, waaronder de Quakers, die in 1914 in de hoofdstad van het land begonnen te werken. In 1946 kwamen missionarissen van de Zuid-Baptistische Conventie voor het eerst aan in Tegucigalpa en in de jaren vijftig volgden de Nationale Conventie van de baptistische kerken en de Oost-Mennonitische Raad van Missies.

De Assemblee van Gods missionarissen kwam eind jaren veertig Honduras binnen en onderhoudt vandaag een megakerk in Tegucigalpa met meer dan 10.000 leden. De Kerk van God van Cleveland, Tennessee, werd in 1951 in Tegucigalpa opgericht, de Internationale Kerk van het evangelie volgde in 1952 en eind jaren vijftig werd de Evangelische Alliantie van Honduras opgericht. De Prins of Peace Pentecostal Church, die in Guatemala-Stad is opgericht, is in de jaren zestig van de vorige eeuw in Honduras begonnen met zijn ministerie. In de jaren zeventig begon de katholieke beweging van de Charismatische Verkeer van de Karel de Grote van Tegucigalpa te groeien.

De Christian Love Brigade Association kwam in 1971 in Tegucigalpa aan, de overvloedige levenschristelijke kerk werd opgericht in 1972, het Cenacle Christian Centre of Charismatic Renewal begon in 1978 en de Living Love Groups begonnen in 1978.

De presbyteriaanse kerk in de kerken van de leden van Honduras is voornamelijk geconcentreerd binnen 150 km (93 mi) van Tegucigalpa. De eerste presbyteriaanse congregatie is 50 jaar geleden door de Nationale Evangelische Presbyteriaanse Kerk van Guatemala geplant.

Vandaag zijn het veel religieuze groepen in Tegucigalpa, waaronder een joodse gemeenschap, de Jehovagetuigen en de kerk van Jezus Christus van de heiligen van de laatste dag die een nieuwe tempel in de stad bouwt.

Criminaliteit en geweld

Honduras, met inbegrip van de hoofdstad Tegucigalpa, heeft het hoogste moordcijfer ter wereld. Honduras heeft de afgelopen jaren te maken gehad met recordgeweld. In 2010 bedroeg het aantal moorden in Francisco Morazán 83,2 (per 100.000 inwoners), vergeleken met het nationale gemiddelde van 86.

In 2009 bereikte het Centraal District een moordcijfer van 72,7, waarbij de autoriteiten 792 opzettelijke moorden en 151 onvrijwillige moorden hebben geregistreerd; dit was gemiddeld 66 moorden per maand of 2 moorden per dag . 85,6 procent van de doden werd veroorzaakt door vuurwapens en 39 procent was gekoppeld aan de georganiseerde misdaad. 91% van de slachtoffers waren mannen en 81,2 van hen waren 15 tot 39 jaar oud. De wijken in Tegucigalpa die melding maken van het hoogste aantal gewelddadige doden zijn arme en verarmde gebieden zoals Barrio Concepción, Colonia Nueva Capital, Colonia Villa Nueva Norte, Colonia Cerro Grande, Colonia El Carrizal No. 1, Colonia el Carrizal No. 2, Colonia Flor Del Campo, Colonia La Sosa, Colonia Las Brisas; en Barrio Centro de Comayagüela.

In 2009 waren er 246 aan motorvoertuigen gerelateerde doden, waarvan 52% voetgangers, waaronder fietsers; 39 procent werd veroorzaakt door personenauto's en 12 procent door het openbaar vervoer. In hetzelfde jaar werden 69 sterfgevallen gemeld als zelfmoord, die het meest voorkomen in de leeftijdstranche van 20 tot 29 en 30 tot 35, terwijl 76,9 procent mannen waren.

Honduras heeft ongeveer acht miljoen mensen in het land en telt ongeveer 7.000 bendeleden in 300 tot 400 straatbendes, waarvan de meesten in Tegucigalpa wonen. Deze bendes plegen allerlei misdaden tegen de plaatselijke bevolking en buitenlanders, waaronder telefonische bedreigingen. De bendes lijken ook veel controle te hebben in de steden waar openbare goederen zoals openbare taxi's worden gecontroleerd, en zij zijn er zeer bij betrokken. De Hondurese regering heeft niet veel controle over de bendes, omdat het regeringsstelsel zelf niet erg stabiel is. De meeste misdaadzaken worden niet goed vervolgd en soms gewoon teruggegooid, maar de politie is beter in de wijken van de hogere klasse en in de toeristenwijken in de stad.

Sky Residence Club, het grootste gebouw in de stad, staat op 97 meter hoogte in de buurt van Lomas del Mayab

Hoofdkantoren van HSBC op Suyapa Blvd (voormalig BGA-bankgebouw)

Het Centraal District heeft een economie gelijk aan 19,3 procent van het bbp van het land. In 2009 bedroeg het budget voor inkomsten en uitgaven van de stad L.2.856.439.263 (US$151.214.182), terwijl het in 2010 L.2.366.993.208 (US$1 25 204 606). 57,9% of L.43.860 miljard (USD 2.318 miljard) van de nationale begroting van het land wordt uitgegeven binnen het Centraal District.

De actieve beroepsbevolking van het district is 367.844 mensen, waarvan 56.035 in de publieke sector werkzaam zijn. In 2009 bedroeg het werkloosheidspercentage in Tegucigalpa 8,1 procent, en een werkloze kan zelfs vier maanden op zoek gaan naar werk. Er zijn 32.665 bedrijven in de hoofdstad, het grootste deel van elke stad in het land. De omvang van deze bedrijven is als volgt verdeeld: micro-ondernemingen (73,2%), kleine ondernemingen (9,63%), middelgrote ondernemingen (7,47%), grote ondernemingen (0,28%) en de overige ondernemingen (9,62%).

De belangrijkste economische bronnen van de stad zijn handel, bouw, diensten, textiel, suiker en tabak. De economische activiteit wordt als volgt onderverdeeld: handel — met inbegrip van groothandel, detailhandel, autoreparatie, huishoudartikelen (42,86%); de verwerkende industrie (16,13%), de horeca (14,43%), de banksector en het vastgoed (10,12%), de sociale en persoonlijke dienstverlening (8,94%), de gezondheidszorg (3,90%) en andere (3,60%).

De industriële productie in de regio omvat textiel, kleding, suiker, sigaretten, hout, multiplex, papier, keramiek, cement, glas, metaalbewerking, kunststoffen, chemicaliën, banden, elektrische apparaten en landbouwmachines. De belastingvrije verzamelinstallaties Maquiladora zijn gevestigd in een industriepark in de vallei van Amarateca, op de noordelijke snelweg. Zilver, lood en zink worden nog steeds gedolven in de rand van de stad.

Bankwezen

Alfonso XIII, een condoom in een van de hogere inkomensgemeenschappen van de stad, Lomas del Guijarro

Nissan autodealership on Central America Blvd, overdwars door Plaza Miraflores Mall

Onder de Hondurese banken die in Tegucigalpa gevestigd zijn, bevinden zich de centrale bank van Honduras, Banco Continental en Banco de Occidente. Tegucigalpa heeft ook een aantal internationale financiële instellingen, waaronder BAC Credomatic (voorheen Banco Mercantil-BAMER), Citibank, Davivienda, de Inter-American Development Bank (IAB), de Wereldbank en de Central American Bank for Economic Integration (BCIE), met haar hoofdkantoor in Colonia Miramontes op Boulevard Suyapa.

Buitenlandse investeringen

In Honduras werden in 1976 in Honduras fabrieken voor de productie van assemblagefabrieken (maquiladoras) binnengebracht. Terwijl hun bijdrage aan de economie klein bleef, namen ze aan het begin van de jaren negentig een bloei, vooral in het noorden van Honduras, maar na het midden van de jaren negentig werden ze uitgebreid naar de centrale regio, met inbegrip van Tegucigalpa. In 2005 waren ten minste 6 maquiladoras werkzaam in het centrale district.

Tegen het einde van de jaren negentig en begin 2000 (decennium) bleef Tegucigalpa een centrale stad voor de ontwikkeling van bedrijvenparken. Het belangrijkste obstakel voor de vestiging van fabrieken in Tegucigalpa was het faciliteren van infrastructuur voor een efficiënte toegang tussen de hoofdstad en de economische centra van het land: San Pedro Sula en Puerto Cortez.

Terwijl de producenten van buitenlandse investeringen en de exporteurs zich op Noord-Honduras hebben geconcentreerd, is de aanwezigheid van multinationale ondernemingen in Tegucigalpa duidelijk. Populaire winkels, restaurants en ziekenhuizen Amerikaanse franchises onder Amerikaanse merknaam overheersen in de hele Hondurese hoofdstad; zoals Walmart, McDonald's en Marriott. Bedrijven uit andere landen, zoals Mexico, hebben ook hun aanwezigheid kenbaar gemaakt met aankomsten als Cinépolis filmtheaters, die in 2010 in Cascadas Mall openden. Buitenlandse vastgoed- en vastgoedontwikkelaars zijn ook actief in het hoofddistrict, zoals Grupo Roble van de Multiplaza Malls.

De economische uitdagingen van Tegucigalpa hangen samen met die van de rest van het land, zoals het overwinnen van de misdaad, anomalieën in het rechtssysteem, onderwijsachterstand en gebrekkige infrastructuur om buitenlandse investeerders te blijven stimuleren en de groei van lokale ondernemers mogelijk te maken.

Als hoofdstad van Honduras, als afdelingshoofd en als gemeente zetelt het Centraal District in drie afzonderlijke regeringen: nationaal, departementaal en gemeentelijk. Vóór 1991 had de centrale overheid grote rechtsmacht over de uitvoering van het stadsbestuur in het hele land, wat leidde tot een ongelijke vertegenwoordiging en een onjuiste verdeling van de middelen en het bestuur. Als gevolg daarvan heeft het Congres van Honduras eind 1990 op grond van decreet 134-90 het gemeenterecht (Ley de Municipalidades) vastgesteld, waarin het departement en de gemeentebesturen van het land, de vertegenwoordigers en hun taken om de gemeentebesturen autonomie te geven en te decentraliseren van de nationale overheid zijn omschreven.

Het Centraal district is weliswaar autonoom, maar wordt nog steeds beïnvloed door de nationale regering, aangezien het gebied nog steeds de zetel van de regering van de republiek heeft. Grote veranderingen in het overheidsbeleid en de financiering van grote stadsprojecten bereiken gewoonlijk het kabinet van de president voordat de plaatselijke regering van het district deze goedkeurt.

De regering in Honduras is zeer instabiel, de regering heeft het heel moeilijk om de burgers de juiste middelen te bieden en hun burgers te vormen in investeringen in medische apparatuur en opleiding voor medische beroepen in Honduras, zij heeft ook moeite om de misdadigers in steden en bendes te controleren die in het land tot zulke hoge misdaadcijfers hebben geleid.

Centraal District

"Welkom in het centrale district: Tegucigalpa en Comayagüela"-teken aan de grens van de gemeente

Juridisch en politiek gezien is de hoofdstad van Honduras de gemeente Centraal District (Spaans: Distrito Central of DC) en Tegucigalpa en Comayagüela zijn twee entiteiten in het district. Maar bijna alle overheidsinstellingen staan aan de kant van Tegucigalpa, dus voor alle praktische doeleinden is Tegucigalpa de hoofdstad. Van oudsher worden ze beschouwd als tweelingsteden of zustersteden, deels omdat ze als twee verschillende steden zijn opgericht. Toen het Centraal District op 30 januari 1937 werd opgericht op grond van decreet 53 van het hervormde artikel 179 van de Hondurese grondwet van 1936, werden beide steden een politieke entiteit die de titel van hoofdstad Honduras deelt.

In de grondwet van Honduras wordt in artikel 8, hoofdstuk 1, gesteld (vertaald): "De steden Tegucigalpa en Comayagüela vormen samen de hoofdstad van de republiek." Voorts wordt in hoofdstuk 11, artikel 295 (vertaald), het volgende bepaald: "Het district bestaat uit één gemeente bestaande uit de voormalige gemeenten Tegucigalpa en Comayagüela"; gemeenten in Honduras worden echter gedefinieerd als politieke entiteiten die vergelijkbaar zijn met provincies, en zij kunnen één of meer steden bevatten. Zo is La Ceiba in het departement Atlántida bijvoorbeeld de grootste stad, die ook de op twee na grootste stad van Honduras is, zowel wat betreft de bevolking als het metropolitane gebied. Tela, een van de acht gemeenten van Atlántida, is echter de grootste gemeente op het gebied van de fysieke administratie van deze gemeente. Aangezien de gemeente Tela niet als de gehele stad Tela wordt beschouwd, is zij niet groter dan La Ceiba.

Er zijn nog eens 41 dorpen en 293 hammen via de gemeente Central. Deze kunnen worden aangewezen als plaatsvervangende burgemeesters (alcalde assiar) die als plaatselijke vertegenwoordigers fungeren.

Nationale en departementale overheden

Ambassade van de Verenigde Staten op La Paz Avenue

Tegucigalpa is het politieke en administratieve centrum van Honduras. Het is ook de zetel van de regering van de afdeling Francisco Morazán. Alle drie de takken van de nationale regering en hun directe verdeeldheid — waaronder de 16 afdelingen van de uitvoerende macht, het Nationale Congres, het Hooggerechtshof, de strijdkrachten en het hoofdkwartier van de nationale politie — bevinden zich in de stad. De meeste overheidsinstellingen en staatsbedrijven zijn ook in de hoofdstad gevestigd.

Lagere overheid

De gemeentebesturen hebben de vorm van een burgemeesterssysteem en zijn gereguleerd in het kader van de wet van de gemeenten die op 1 januari 1991 in werking is getreden. Het gemeentebestuur van het centrale district (de gemeente Alcaldía of de AMDC) is het bestuursorgaan van de stad. De AMDC is een gemeentelijke onderneming, die volgens het recht van de stad is opgericht, en die als doelbewuste wetgevende instelling, als gekozen kiezer en als hoogste autoriteit in de gemeente fungeert.

De Gemeentelijke vennootschap wordt gevormd door een burgemeester die optreedt als algemeen directeur, algemeen administrateur en wettelijke vertegenwoordiger van de gemeente, en een vice-burgemeester die desgewenst als waarnemend burgemeester fungeert en die toezicht houdt op de functies die de burgemeester volgens de instructies van de burgemeester bij de AMDC uitoefent.

Tien mannen (regidores) zijn ook lid van de Gemeentelijke Vennootschap die samen met de burgemeester de taken uitvoeren die zijn beschreven in de wet van de gemeenten, met inbegrip van het beheer, de begroting en de plaatselijke wet- en regelgeving.

Een algemeen directeur, die door de burgemeester wordt benoemd, fungeert als hoofdverantwoordelijke voor het beheer van de fondsen en de toewijzing ervan. Een gemeenteraadssecretaris, ook benoemd door de burgemeester, fungeert als gemeenteambtenaar die belast is met de registratie van alle officiële procedures. Het gemeentebestuur raadpleegt ook een gemeenteraadsraad (Consejo de Desarrollo Municipal), die als adviserend kabinet fungeert op alle terreinen van de stad, zoals menselijke ontwikkeling, openbare veiligheid, nutsvoorzieningen, enz.

Huidig beheer

Civic Centre van de overheid, dat het Hooggerechtshof en het Ministerie van Buitenlandse Zaken huisvesten

De burgemeester van het Centraal District is Nasry Asfura (PNH), die zijn tweede termijn (2018-2022) vervult nadat hij in 2017 opnieuw is gekozen. Hij is de achtste burgemeester van het Centraal District sinds de lokale verkiezingen in 1986 zijn hersteld (vóór 1986 werd de plaatselijke regering van het centrale district, bekend als Consejo Metropolitano (Raad van Metropolitan), door de president benoemd); en dit is de negende gekozen burgemeester sindsdien en de vierde achtereenvolgende gekozen burgemeester van de Nationale Partij.

Van de 10 mannen die dienst doen, zijn er zeven mannen en drie vrouwen. Vijf van hen behoren tot de nationale partij en twee van hen behoren tot de Libertad y Refundación; twee aanhangers van de liberale partij en de andere van de anticorruptiepartij.

Zowel de burgemeester van de stad als de mannen worden door de kiezers van het Centraal District voor vier jaar gekozen. De verwijdering van de burgemeester of van een alderman om welke reden dan ook is voorbehouden aan het ministerie van Binnenlandse Zaken en Bevolking (Secretaría del Interior y Población), voorheen Secretaría de Gobernación y Justicia.

Rechtshandhaving

De nationale politie van Honduras, de nationale politie van Honduras, is verantwoordelijk voor de rechtshandhaving in de stad. De nationale politie houdt haar hoofdkwartier in het centrale district in Colonia Casamata. Het hoofdkwartier van de politie van Metropolitan nr. 1 (Jefatura Metropolitana No. 1) is de politiedienst die verantwoordelijk is voor de openbare orde in de stad. Het opereert zeven politiedistricten in het gehele metropolitane gebied. Dit zijn politiedistrict 1-1 El Edén, politiedistrict 1-2 El Mandén, politiedistrict 1-3 San Miguel, politiedistrict 1-4 Kennedy, politiedistrict 1-5 El Belén, politiedistrict 1-6 La Granja en politiedistrict 1-7 San Francisco. Voor 2011 heeft de minister van Veiligheid L.2.162 miljard (USD 114,283 miljoen) aangewezen voor wetshandhaving en strafrechtelijk onderzoek in het Centraal District.

Overeenkomstig de wet op de politie en de sociale samenhang (Ley de Policía y Convivencia Social) kunnen gemeenten hun eigen gemeentelijke politie (gemeente Policía) financieren en heeft het centrale district een gemeentelijke politiemacht van 160 officieren. Het gemeentebestuur van justitie (Departamento Municipal de Justicia) voert via de gemeenteraad van de politie (Juzgado de Policía Municipal) de plaatselijke rechtsregels uit en vervolgt deze.

Het Openbaar Ministerie (Ministerio Público) is de procureur-generaal met landelijke bevoegdheid die belast is met het vervolgen van misdaden namens het volk. Het is ook hoofdkwartier in het Centraal District en houdt in het hele land regionale openbare aanklagers in dienst. De procureur-generaal van de Republiek (Procuraduría General de la República) is de belangrijkste wettelijke vertegenwoordiger van het land en vervolgt namens de staat misdaden.

Campus of the National Autonomous University of Honduras (UNAH)

Jezus'Sacred Heart campus in Comayagüela van de katholieke universiteit van Honduras (UNICAH)

Tegucigalpa fungeert als nationaal onderwijscentrum, waar de meeste universiteiten en instellingen voor hoger onderwijs in het land zijn ondergebracht. Voor 2011 heeft de nationale overheid L. toegewezen. 9,175 miljard (484,9 miljoen US$) van het nationale budget voor openbaar onderwijs (42,1% van het totaal) aan het Centraal District.

Het openbare en particuliere onderwijssysteem in Tegucigalpa is verdeeld in 16 schooldistricten (distritales). Alle districten maken deel uit van het Departementale Directoraat Onderwijs (Dirección Departamental de Educación), dat op zijn beurt deel uitmaakt van de minister van Onderwijs van het land.

Er zijn 1.235 openbare scholen in het centrale district, verdeeld als 488 voorscholen, 563 basisscholen en 184 middelbare en middelbare scholen. In 2003 waren er in totaal 287.517 studenten ingeschreven in de hele gemeente — 28.915 in de kleuterschool, 159.679 in de basisschool en 98.923 in de middelbare school of de middelbare school. Vanaf 2011 bedraagt het percentage geletterdheid 80%.

Particuliere scholen

Er zijn ongeveer 147 tweetalige scholen in Tegucigalpa. De American School of Tegucigalpa (K-12), Discovery School (K-12), DelCampo International School (K-12), La Estancia School (K-11) en International School of Tegucigalpa (K-12, Christian) worden beschouwd als de duurste particuliere scholen van de stad. Het totale schoolgeld van de Amerikaanse School van Tegucigalpa kost in totaal 1,366 miljoen L (72,248 US dollar) voor alle jaren (bedrag gebaseerd op 10-11 academisch jaar). Deze particuliere scholen worden sterk erkend door Amerikaanse instellingen zoals de Southern Association of Colleges and Schools (SACS-CASI) en de American School of Tegucigalpa is de enige die het internationale baccalaureaat (IB-programma) heeft. De meeste van hun studenten studeren in het buitenland. Andere populaire particuliere/tweetalige scholen zijn Elvel School (K-11), Dowal School (K-11, seculier), La Estancia School (K-11), Shadai School (K-11, Christian), Lycée Franco-Hondurien (K-12, Frans), Magic Castle Preschool (K), Macris School (E-HS), katholiek) en ABC Educational Centre (N-8avo, christen).

Er zijn twee modaliteiten voor het schoolrooster: Amerikaanse periode (augustus tot juli), die voornamelijk wordt gebruikt door particuliere en tweetalige scholen; en Latijnse Periode (februari tot november), die door openbare scholen worden gebruikt.

Universiteiten

José Cecilio del Valle University (UJCV) in Colonia Humaya

Er zijn twaalf universiteiten in Tegucigalpa, waaronder drie door de staat gefinancierde instellingen voor hoger onderwijs.

De Nationale Autonome Universiteit van Honduras (UNAH), die in 1847 werd opgericht, is de belangrijkste universiteit van het land en heeft acht regionale campussen in verschillende andere steden in het land: UNAH-Valle de Sula, UNAH-La Ceiba, UNAH-Comayagua, UNAH-Copán, UNAH-Choluteca, UNAH-Juticalpa, UNAH-Valle del Aguán en het Centrum voor Technologie UNAH-Danlí. Het biedt werk aan 4.980 mensen op zijn hele campus tegen een gemiddeld jaarsalaris van 241.184 L (12.747 US dollar).

De andere twee door de overheid gefinancierde instellingen zijn de in 1989 opgerichte Nationale Pedagogische Universiteit Francisco Morazán (UPNFM), die zich richt op de voorbereiding van toekomstige docenten in verschillende disciplines, en het in 1972 opgerichte National Institute of Professional Formation (INFOP), dat zich richt op de disciplines van de economische en sociale ontwikkeling. De in 1950 opgerichte Nationale Universiteit voor de Landbouw (UNA), die ook door de staat wordt gefinancierd en gevestigd is in Catacamas, Olancho, beschikt over een verbindingsbureau in Tegucigalpa.

Er zijn tien particuliere universiteiten in Tegucigalpa:

Er zijn ook twee centra voor hoger onderwijs: het Technological University Centre (CEUTEC), onderdeel van UNITEC; en Guaymura University Center (CUG), opgericht in 1982.

Southbound view met Anillo Periférico (beltway) bij het vertrek van het ziekenhuis van María Pediediatric

Rush hour op Central America Blvd, die noordwaarts gezien wordt van de brug tussen Plaza Miraflores en voetgangers

Alle barrières en koloniën in Tegucigalpa zijn toegankelijk voor de auto, hoewel sommige wijken in de stad lijden aan onverharde, smalle of hilarische straten, waardoor ze moeilijk te manoeuvreren zijn. Een raster van de oppervlaktestraten en een netwerk van grote wegen en boulevards passeren de grote delen van de hoofdstad. De snelste wegen hebben echter te kampen met zware verkeerscongestie als gevolg van de geografische ligging van de regio en de verstoorde verstedelijking.

Naar schatting nemen dagelijks 400.000 voertuigen de straten en wegen van de stad in. De oudste wijken zijn niet gebouwd met het oog op de komst van de auto en beschikken daarom niet over efficiënte wegen om het overgrote aantal voertuigen te verwerken. Nieuwe ontwikkelingen, zoals de mallen, zijn gebouwd met het oog op de auto, waardoor grote parkeerplaatsen kunnen worden ingericht voor de opvang van de bezoekers. In de afgelopen decennia zijn verschillende boulevards en wegen gemoderniseerd met kwaliteitsscheidingen om de verkeersstroom te vergemakkelijken.

Wegen en snelwegen

Kaart die het netwerk van wegen en snelwegen door het Centraal District en zijn grenzen toont

Het Secretariaat voor Openbare Werken, Vervoer en Huisvesting (Honduras) (SOPTRAVI) verdeelt momenteel het wegennet van het land in internationale routes (ruta international), nationale routes (ruta nacional) en provinciale routes (ruta vecinal). Deze zijn toegewezen nummers; zij worden echter vaker geïdentificeerd aan de hand van hun fysieke bestemming (bv. de autoweg van Tegucigalpa-Danlí) dan aan de hand van het aantal zelf, aangezien het verkeerssignaal schaars is.

Internationale routes krijgen een "CA-"aanwijzing gevolgd door een wegnummer (d.w.z. CA-1) dat uit één of twee cijfers kan bestaan die in een wegschild zijn ingesloten. "CA-" snelwegen maken deel uit van het Midden-Amerikaanse wegennet (vandaar de "CA"-letters) dat Honduras verbindt met zijn buurlanden als onderdeel van de pan-Amerikaanse snelweg. De nationale snelwegen worden toegewezen een twee of drie-cijferig aantal en de provinciale routes worden toegewezen een drie-cijferig aantal.

Arteriële wegen

Anillo Periférico (beltway) bij de overloop van de Suyapa Boulevard nabij de Basilica van Suyapa

Kop naar het westen gericht op het leger in de buurt van de metropool Mall

De Anillo Periférico (beltway of ringweg) en Boulevard Fuerzas Armadas (Armed Forces Blvd) zijn de twee snelwegen-uitgerust van de stad met centrumdividers, uitwisselingen, overgangen en onderdoorgangen-voor gecontroleerd-toegangsverkeer. Deze houden verband met de andere grote boulevards van de stad: Midden-Amerika Blvd, Suyapa Blvd, European Community Blvd en Koeweit Blvd — die in wezen beperkt toegankelijke wegen zijn omdat ze zijn uitgerust met wisselwegen, maar die mogelijk niet over de onderste of de overgangen beschikken om het verkeer over de weg te omzeilen.

Ondanks een netwerk van grote snelwegen komt geen enkel spoor direct in het historische centrum, waardoor de chauffeurs zwaar op de straten op het oppervlak moeten vertrouwen. Net als in de meeste Midden-Amerikaanse steden kunnen ook bezoekers die voor het eerst rijden moeilijk zijn vanwege de aard van de wijze waarop straten worden genoemd, het gebrek aan verkeersborden en het rijgedrag van de inwoners. Het stadsbestuur heeft een aantal wegeninfrastructuurprojecten groen aangestoken om de verkeerscongestie te verminderen en het algehele aspect van de stad te verbeteren.

Lijst van de belangrijkste verkeerswegen in het centrale district, met inbegrip van de stedelijke kernen en de buitenwijken:

Openbaar vervoer

Het openbaar vervoer in Tegucigalpa en Comayagüela is gebaseerd op bussen en taxi's, en dekt 71 procent van de wegmigratie in de hoofdstad. De busroutes worden genoemd gebaseerd op de buurt die zij behandelen. Bijvoorbeeld, worden de routes die van het centrum naar UNAH reizen geëtiketteerd Centro-UNAH of Centro-Multiplaza-UNAH. Taxi's zijn de snelste manier om door de stad te bewegen na persoonlijk autotransport. Taxi's zijn populair voor korte reizen of reizen die een gevoel van urgentie vereisen. Belastingen zijn relatief goedkoop voor de internationale toeristen. Het is echter niet de goedkoopste vorm van openbaar vervoer voor de plaatselijke bevolking. Er zijn meer dan 12.000 taxi's in het centrale district.

Het openbaar vervoer in Tegucigalpa is echter zeer gedesorganiseerd. Als winstgevende onderneming stimuleert het de concurrentie tussen de eigenaren van de vloot, die de prioriteit hebben inkomsten te genereren, zonder daarbij de kwaliteit en efficiëntie van de dienstverlening uit het oog te verliezen. De regulering van het openbaar vervoer vertoont grote gebreken. Buschauffeurs moeten concurreren om passagiers om zo veel mogelijk winst te maken en tegelijkertijd een gevaar voor andere chauffeurs en voetgangers te worden en bij te dragen aan files. Er is een overstroming van het openbaar vervoer over de weg. De regering heeft verklaard dat het openbaar vervoer te veel en te weinig efficiënt is.

Er is een project in aanbouw om het openbaar vervoer te moderniseren met de toevoeging van een snelle busvloot. Eind mei 2011 keurde het Nationaal Congres het project goed op grond van een nieuwe wet als onderdeel van de financieringsovereenkomst met de Inter-Amerikaanse Ontwikkelingsbank (IAB). Het BRT-systeem wordt uitsluitend beheerd door de centrale districtsregering.

Nationaal en internationaal grondvervoer

Tegucigalpa is verbonden met de rest van het land via zijn stad met stadsbusdiensten. Er zijn verschillende buslijnen die de hoofdstad verbinden met de rest van Honduras. Er is geen centrale busterminal in de stad; op hun beurt zijn er verschillende busstations die verspreid zijn over de hele stad, met name in Comayagüela, en sommige van deze stations worden rechtstreeks geëxploiteerd door het busbedrijf dat er vanaf deze plaats opereert. Tegucigalpa is via zijn internationale buslijnen verbonden met de rest van Midden-Amerika en Mexico. Elke dag vertrekken bussen naar Guatemala, El Salvador, Nicaragua, Costa Rica, Panama en Mexico.

Luchtvervoer

Weergave van vliegtuigen aangezien de banken zich scherp op de start- en landingsbaan op de eindnadering richten. Las Hadas woonwijk ligt hieronder.

An American Airlines Boeing 757 landend op Toncontín International Airport

Internationale luchthaven Toncontín (IATA: TGU, ICAO: MHTG), fungeert als het belangrijkste vliegveld in en uit Tegucigalpa. Het wordt bediend door drie binnenlandse luchtvaartmaatschappijen en zes internationale luchtvaartmaatschappijen die de hoofdstad verbinden met drie steden in de Verenigde Staten, vier steden in Midden-Amerika en vier steden in Honduras.

De luchthaven wordt vaak als gevaarlijk bestempeld; vanwege de ligging naast een sierra , de korte baan en de moeilijke naderingen . Grote commerciële vliegtuigen moeten een strakke haarspeldbocht links op zeer lage hoogte uitvoeren om op de korte baan te landen. Internationale piloten die naar Toncontín vliegen krijgen een aanvullende opleiding voor de Toncontín-nadering.

Toncontín is verbeterd door het werk van de Airport Corporation of Tegucigalpa (CAT), die eigendom is van de TACA van El Salvador. Het wordt beheerd door InterAirports, het bedrijf dat door de regering van Honduras is ingehuurd om de vier luchthavens in het land te beheren.

De luchthavenautoriteit en de regering van Honduras hebben in april 2011 de gesprekken over de verplaatsing van de luchthaven hervat en aangekondigd dat de werkzaamheden op de nieuwe luchthaven van Palmerola tegen het einde van 2011 zullen beginnen na jarenlange inspanningen om Toncontín International te vervangen door een luchthaven in Palmerola in Comayagua, waar de luchthaven van Soto Cano is gelegen. In een actualisering van 25 september 2011 verklaarde president Lobo echter dat ambtenaren nog steeds "de voor- en nadelen" van de bouw van de nieuwe luchthaven evalueren. Dit komt drie jaar nadat voormalig president Manuel Zelaya had aangekondigd dat alle commerciële vluchten zouden worden overgeheveld naar de luchthaven Soto Cano. de werkzaamheden aan de nieuwe terminal van Soto Cano werden echter geannuleerd nadat Zelaya op 28 juni 2009 bij de staatsgreep van Honduran in 2009 uit zijn functie was ontheven. Na de realisatie van de luchthaven van Palmerola zouden de internationale vluchten van en naar Toncontín worden voortgezet, maar zouden zij beperkt blijven tot kleine vliegtuigen.

Tegucigalpa is gejumeleerd met:

Tegucigalpa bekeken vanuit El Picacho-United Nations Park